Conjugaison du verbe essouriller à la forme interrogative
Indicatif
Présent
- essourillé-je ?
- essourilles-tu ?
- essourille-t-il ?
- essourillons-nous ?
- essourillez-vous ?
- essourillent-ils ?
Passé simple
- essourillai-je ?
- essourillas-tu ?
- essourilla-t-il ?
- essourillâmes-nous ?
- essourillâtes-vous ?
- essourillèrent-ils ?
Passé composé
- ai-je essourillé ?
- as-tu essourillé ?
- a-t-il essourillé ?
- avons-nous essourillé ?
- avez-vous essourillé ?
- ont-ils essourillé ?
Passé antérieur
- eus-je essourillé ?
- eus-tu essourillé ?
- eut-il essourillé ?
- eûmes-nous essourillé ?
- eûtes-vous essourillé ?
- eurent-ils essourillé ?
Imparfait
- essourillais-je ?
- essourillais-tu ?
- essourillait-il ?
- essourillions-nous ?
- essourilliez-vous ?
- essourillaient-ils ?
Futur simple
- essourillerai-je ?
- essourilleras-tu ?
- essourillera-t-il ?
- essourillerons-nous ?
- essourillerez-vous ?
- essourilleront-ils ?
Plus-que-parfait
- avais-je essourillé ?
- avais-tu essourillé ?
- avait-il essourillé ?
- avions-nous essourillé ?
- aviez-vous essourillé ?
- avaient-ils essourillé ?
Futur antérieur
- aurai-je essourillé ?
- auras-tu essourillé ?
- aura-t-il essourillé ?
- aurons-nous essourillé ?
- aurez-vous essourillé ?
- auront-ils essourillé ?
Subjonctif
Présent
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Passé
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Imparfait
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Plus-que-parfait
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Conditionnel
Présent
- essourillerais-je ?
- essourillerais-tu ?
- essourillerait-il ?
- essourillerions-nous ?
- essourilleriez-vous ?
- essourilleraient-ils ?
Passé
- aurais-je essourillé ?
- aurais-tu essourillé ?
- aurait-il essourillé ?
- aurions-nous essourillé ?
- auriez-vous essourillé ?
- auraient-ils essourillé ?
Impératif
Présent
- -
- -
- -
Passé
- -
- -
- -
Infinitif
Présent
Passé
- avoir essourillé
Participe
Présent
Passé
- essourillé
- ayant essourillé
Gérondif
Présent
- en essourillant
Passé
- en ayant essourillé