Conjugaison du verbe s'étonner à la forme interrogative
Indicatif
Présent
- m'étonné-je ?
- t'étonnes-tu ?
- s'étonne-t-il ?
- nous étonnons-nous ?
- vous étonnez-vous ?
- s'étonnent-ils ?
Passé simple
- m'étonnai-je ?
- t'étonnas-tu ?
- s'étonna-t-il ?
- nous étonnâmes-nous ?
- vous étonnâtes-vous ?
- s'étonnèrent-ils ?
Passé composé
- me suis-je étonné ?
- t'es-tu étonné ?
- s'est-il étonné ?
- nous sommes-nous étonnés ?
- vous êtes-vous étonnés ?
- se sont-ils étonnés ?
Passé antérieur
- me fus-je étonné ?
- te fus-tu étonné ?
- se fut-il étonné ?
- nous fûmes-nous étonnés ?
- vous fûtes-vous étonnés ?
- se furent-ils étonnés ?
Imparfait
- m'étonnais-je ?
- t'étonnais-tu ?
- s'étonnait-il ?
- nous étonnions-nous ?
- vous étonniez-vous ?
- s'étonnaient-ils ?
Futur simple
- m'étonnerai-je ?
- t'étonneras-tu ?
- s'étonnera-t-il ?
- nous étonnerons-nous ?
- vous étonnerez-vous ?
- s'étonneront-ils ?
Plus-que-parfait
- m'étais-je étonné ?
- t'étais-tu étonné ?
- s'était-il étonné ?
- nous étions-nous étonnés ?
- vous étiez-vous étonnés ?
- s'étaient-ils étonnés ?
Futur antérieur
- me serai-je étonné ?
- te seras-tu étonné ?
- se sera-t-il étonné ?
- nous serons-nous étonnés ?
- vous serez-vous étonnés ?
- se seront-ils étonnés ?
Subjonctif
Présent
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Passé
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Imparfait
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Plus-que-parfait
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Conditionnel
Présent
- m'étonnerais-je ?
- t'étonnerais-tu ?
- s'étonnerait-il ?
- nous étonnerions-nous ?
- vous étonneriez-vous ?
- s'étonneraient-ils ?
Passé
- me serais-je étonné ?
- te serais-tu étonné ?
- se serait-il étonné ?
- nous serions-nous étonnés ?
- vous seriez-vous étonnés ?
- se seraient-ils étonnés ?
Impératif
Présent
- -
- -
- -
Passé
- -
- -
- -
Infinitif
Présent
Passé
- s'être étonné
Participe
Présent
Passé
- étonné
- -
Gérondif
Présent
- en s'étonnant
Passé
- en s'étant étonné