Conjugaison du verbe s'indurer à la forme interrogative
Indicatif
Présent
- m'induré-je ?
- t'indures-tu ?
- s'indure-t-il ?
- nous indurons-nous ?
- vous indurez-vous ?
- s'indurent-ils ?
Passé simple
- m'indurai-je ?
- t'induras-tu ?
- s'indura-t-il ?
- nous indurâmes-nous ?
- vous indurâtes-vous ?
- s'indurèrent-ils ?
Passé composé
- me suis-je induré ?
- t'es-tu induré ?
- s'est-il induré ?
- nous sommes-nous indurés ?
- vous êtes-vous indurés ?
- se sont-ils indurés ?
Passé antérieur
- me fus-je induré ?
- te fus-tu induré ?
- se fut-il induré ?
- nous fûmes-nous indurés ?
- vous fûtes-vous indurés ?
- se furent-ils indurés ?
Imparfait
- m'indurais-je ?
- t'indurais-tu ?
- s'indurait-il ?
- nous indurions-nous ?
- vous induriez-vous ?
- s'induraient-ils ?
Futur simple
- m'indurerai-je ?
- t'indureras-tu ?
- s'indurera-t-il ?
- nous indurerons-nous ?
- vous indurerez-vous ?
- s'indureront-ils ?
Plus-que-parfait
- m'étais-je induré ?
- t'étais-tu induré ?
- s'était-il induré ?
- nous étions-nous indurés ?
- vous étiez-vous indurés ?
- s'étaient-ils indurés ?
Futur antérieur
- me serai-je induré ?
- te seras-tu induré ?
- se sera-t-il induré ?
- nous serons-nous indurés ?
- vous serez-vous indurés ?
- se seront-ils indurés ?
Subjonctif
Présent
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Passé
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Imparfait
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Plus-que-parfait
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Conditionnel
Présent
- m'indurerais-je ?
- t'indurerais-tu ?
- s'indurerait-il ?
- nous indurerions-nous ?
- vous indureriez-vous ?
- s'indureraient-ils ?
Passé
- me serais-je induré ?
- te serais-tu induré ?
- se serait-il induré ?
- nous serions-nous indurés ?
- vous seriez-vous indurés ?
- se seraient-ils indurés ?
Impératif
Présent
- -
- -
- -
Passé
- -
- -
- -
Infinitif
Présent
Passé
- s'être induré(s)
Participe
Présent
Passé
- induré(s)
- s'étant induré(s)
Gérondif
Présent
- en s'indurant
Passé
- en s'étant induré