Conjugaison du verbe se brailler à la forme interrogative
Indicatif
Présent
- me braillé-je ?
- te brailles-tu ?
- se braille-t-il ?
- nous braillons-nous ?
- vous braillez-vous ?
- se braillent-ils ?
Passé simple
- me braillai-je ?
- te braillas-tu ?
- se brailla-t-il ?
- nous braillâmes-nous ?
- vous braillâtes-vous ?
- se braillèrent-ils ?
Passé composé
- me suis-je braillé ?
- t'es-tu braillé ?
- s'est-il braillé ?
- nous sommes-nous braillés ?
- vous êtes-vous braillés ?
- se sont-ils braillés ?
Passé antérieur
- me fus-je braillé ?
- te fus-tu braillé ?
- se fut-il braillé ?
- nous fûmes-nous braillés ?
- vous fûtes-vous braillés ?
- se furent-ils braillés ?
Imparfait
- me braillais-je ?
- te braillais-tu ?
- se braillait-il ?
- nous braillions-nous ?
- vous brailliez-vous ?
- se braillaient-ils ?
Futur simple
- me braillerai-je ?
- te brailleras-tu ?
- se braillera-t-il ?
- nous braillerons-nous ?
- vous braillerez-vous ?
- se brailleront-ils ?
Plus-que-parfait
- m'étais-je braillé ?
- t'étais-tu braillé ?
- s'était-il braillé ?
- nous étions-nous braillés ?
- vous étiez-vous braillés ?
- s'étaient-ils braillés ?
Futur antérieur
- me serai-je braillé ?
- te seras-tu braillé ?
- se sera-t-il braillé ?
- nous serons-nous braillés ?
- vous serez-vous braillés ?
- se seront-ils braillés ?
Subjonctif
Présent
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Passé
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Imparfait
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Plus-que-parfait
- -
- -
- -
- -
- -
- -
Conditionnel
Présent
- me braillerais-je ?
- te braillerais-tu ?
- se braillerait-il ?
- nous braillerions-nous ?
- vous brailleriez-vous ?
- se brailleraient-ils ?
Passé
- me serais-je braillé ?
- te serais-tu braillé ?
- se serait-il braillé ?
- nous serions-nous braillés ?
- vous seriez-vous braillés ?
- se seraient-ils braillés ?
Impératif
Présent
- -
- -
- -
Passé
- -
- -
- -
Infinitif
Présent
Passé
- s'être braillé
Participe
Présent
Passé
- braillé
- -
Gérondif
Présent
- en se braillant
Passé
- en s'étant braillé